ธรรม ๕ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 43 / 52

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 46 ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือ วิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " ปุพฺโพ - น้ำหน

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความไม่แน่นอนและการไม่มีตัวตนของอัพยากฤต รวมถึงการวิเคราะห์ธรรมชาติของบุพโพที่ไม่มีโอกาสประจำในร่างกาย การเปรียบเทียบความเข้าใจในตำแหน่งต่าง ๆ ของร่างกายกับการเกิดของบุพโพ โดยแสด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 47 โลหิต - เลือด | - ว่า "ในโลหิตทั้งหลาย สังสรณโลหิต (โลหิตเดินฉ ซาบซ่าน ไปอยู่ทั่วสรีระ ดังน้ำดี (ชนิดไม่ติดที่) สันนิจิตโลหิต (โลหิตขัง) (ขังอยู่) เต็

ในโลหิตมีชนิดที่เรียกว่า สังสรณโลหิต ซึ่งเคลื่อนที่ไปทั่วร่างกาย และ สันนิจิตโลหิต ที่ขังอยู่ในส่วนล่างของตับและอวัยวะอื่น ๆ โลหิตทำให้ร่างกายชุ่มชื้นแต่ไร้ความคิดหรือการคำนึงถึงโลหิตนั้น อธิบายถึงควา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 48 เสโท - เหงื่อ ว่า "เหงื่อ (ขัง) อยู่เต็มช่องขุมผลและขนบ้าง ไหลออกมา ในเวลาที่ร้อนเพราะไปเป็นต้นบ้าง ในช่องขุมผมและขนกันเหงื่อนั้น ช่องขุมผมและขนทั้งหล

บทความนี้กล่าวถึงการที่เหงื่อและมันข้นในร่างกายไม่มีความคิดหรือความตั้งใจใด ๆ เหงื่อไหลออกจากช่องขุมผมและขน ขณะที่มันข้นติดอยู่ตามเนื้อของร่างกาย ทำให้เข้าใจถึงการปราศจากความคิดคำนึงระหว่างสิ่งที่เกิด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 52 อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบ ได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ มุตฺติ - น้ำมูตร ว่า "น้ำมูตร อยู่ข้างในกระเพาะปัสสาวะ ในก

เนื้อหานี้กล่าวถึงความไม่มีอัตตาในร่างกาย โดยเปรียบเทียบกับน้ำมูตรในกระเพาะปัสสาวะและหม้อดินที่อยู่ในหลุมโสโครก แสดงให้เห็นว่าธาตุทั้งหลายไม่มีความคิดหรือการรับรู้เกี่ยวกัน จึงไม่มีวิญญาณอยู่ในร่างกาย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 158 ของพรหมนั้นได้ด้วยจักษุทิพย์ ย่อมได้ยินเสียงพรหมนั้นได้ด้วยโสตธาตุ ทิพย์ ย่อมรู้จิตของพรหมนั้นได้ด้วยเจโตปริยญาณ” ถ้าภิกษุผู้มีฤทธิ์ ได้เจโตวสีนั้น เ

การพรรณนาเกี่ยวกับความสามารถของภิกษุในการเดินทางไปยังพรหมโลก ผ่านการใช้เจโตปริยญาณและทิสสมานกายหรืออทิสสมานกาย โดยภิกษุจะสามารถรับรู้เสียงและจิตของพรหมได้ การนิรมิตกายตามความต้องการและการปฏิบัติในพรหม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 167 ด้วยเจโตปริยญาณ เพียงเท่านี้ยังไม่ชื่อว่าใช้อำนาจด้วยกาย แม้ข้อที่ ผู้มีฤทธิ์นั้นสถิตอยู่ในมนุษยโลกนี้นี่แหละ (แสดงกิริยาไป) ยืนด้วย กัน ปราศรัยกัน ส

บทนี้กล่าวถึงการใช้อำนาจด้วยกายและความหมายของฤทธิ์ โดยเฉพาะว่าการที่ผู้มีฤทธิ์สามารถทำกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งการปรากฏตัวและการสนทนากับพรหม ไม่ได้หมายความว่าเขาใช้พลังทางกายจริง ๆ ความสามารถในการอธิษฐาน และ

(ท่าน) เถิด· ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 221 เมื่อได้ทำ (การขอขมา) เสียได้อย่างนี้แล้ว กรรมนั้นก็ไม่เป็น สัคคาวรณ์ ไม่เป็นมัคคาวรณ์เลย (กลับ) เป็นปกติเท่านั้นเองแล [มิจฉาทิฏฐิ] บท

บทความนี้กล่าวถึงการทำความเข้าใจเกี่ยวกับมิจฉาทิฏฐิ ผู้ที่มีความเห็นผิด และผลกระทบจากอริยุปวาทต่อการปฏิบัติธรรม โดยเน้นถึงความสำคัญของการมีศีล สมาธิ และปัญญาในการมาโฟกัสที่เป้าหมายการบรรลุธรรมและประโย

ประโยค - วิถีธรรมะแปล ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้าที่ ๔๗ อังคาร (ร่วมกับโสมันัส ประกอบด้วยปัญญา ไม่มีใครจูงใจ) แต่ ว่าในภาคใด บุคคลเป็นผู้รับเลี้ยงดี คำทำความเห็นชอบให้ออกหน้า โดยนี้ที่กล่าวแล้ว (แต่ว่า) มักยก

บทความนี้สำรวจหัวข้อเกี่ยวกับวิถีธรรมะ ในภาคที่ ๓ โดยเจาะลึกถึงบทบาทของจิตที่ได้รับอิทธิพลจากการเลี้ยงดู การปฏิบัติ และบุญธรรม รวมถึงการใช้โสมันัสและความเข้าใจในสังขาร ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบที่มี

ประโยค~ วิภัชิมรรแปล ภาค 3 ตอน 1 - หน้าที่ 73 [1] ชีวิต สหชาติธรรมทั้งหลาย ย่อมเป็นอยู่ด้วยธรรมชาตินั้น เหตุนี้ ธรรมชาตินั้น จึงชื่อชีวิต (แปลว่าสมชาติครื่องเป็นอยู่แห่งสหชาติ- ธรรม) นั้นหนึ่ง ธรรมชาต

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจในเรื่องชีวิตและสมาธิ โดยอธิบายว่าชีวิตมีลักษณะสำคัญที่เกิดจากธรรมชาติและการเป็นอยู่ ในขณะเดียวกัน ก็จะพิจารณาถึงลักษณะของสมาธิที่ดีและไม่ดี ที่สามารถนำไปสู่การควบคุมจิตและการ

ประโยค - วิถีธรรมกรมเปล่า ตอน ๑ - หน้าที่ 125 ความ (แห่งศัพท์) สปลปิ - ถูกส่งออกไปว่า ถูกปล่อยขึ้น (ให้เป็นสิ่งที่รู้ได้ทางโสต) ธรรมชาติโดนอสุก (กลิ่น) ได้ เหตุนี้ ธรรมชาตินั้นจึงชื่อ มานะ ส่งไดยอมฟัง

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และอธิบายศัพท์ประโยชน์ในภาษาธรรม และการแสดงถึงธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ทางสัมผัส เช่น กลิ่น รส และการเชื่อมโยงในสิ่งที่รู้จักได้ผ่านอายตนะซึ่งอาจส่งผลต่อชีวิตและคว

ประโยค - วิจัยมฺิธรรรมเปนภาค คำ ตอน ๑ - หน้า 135 วิจัยฉบับโดยเป็นสิ่งพึงเห็น ในอายตนะเหล่านี้ บันฑิตผังทราบ ดังกล่าวมานะนี้ นี้เป็นกฎขอยงพิสดารแห่งอายตนะทั้งหลาย เป็นอันดับแรก ธาตุํทศ ส่วนธา

เอกสารนี้นำเสนอการวิจัยเกี่ยวกับอายตนะและธาตุจำนวน 14 ประการ โดยเน้นที่ความรู้ตามลักษณะและอันดับของธาตุ รวมถึงการเข้าใจอรรถและธรรมชาติของอายตนะต่างๆ ที่กล่าวถึงในวิจัย โดยการศึกษาเหล่านี้จะช่วยให้บันฑ

ประโยค - วีถีภูมิสรรค์ปลุก ภาค ๑ หน้าที่ 146 จ๊กชฎุตเป็นต้น และธรรมชฎุต่างอย่าง เป็นปัจจัยแม้เป็นปัจจัย อารมณ์ปัจจัยเป็นต้นแห่งนิวฏิญาณธาตุอย่าง อย่างไรก็ตาม ใช้แต่ จักฺและรูปเป็นต้นเท่านั้น เป็นปัจจ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ และการเกิดขึ้นของวิญญาณธาตุในแง่มุมต่างๆ รวมถึงการอธิบายลักษณะและบทบาทของเหตุการณ์ต่างๆ เช่น อาทิตย์ญาณ แสงสว่าง และเสียง ผ่านปรากฏการณ์ทางปร

ประโยค - วิถีมังกรแห่งภาค ๓ ตอนที่ ๑๗๐ ความแก้ก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความตายก็เป็นทุกข์อย่าง ๑ ความเศร้าใจ ความคั่คราญ ความไม่สบายกาย ความเสียใจ ความคับแค้น ก็เป็นทุกข์แต่ละอย่าง (นับ ๕) ความประสบเข้ากับ

บทนี้พูดถึงความทุกข์ที่เกิดจากการมีและสูญเสียนั้น รวมถึงความความอยากที่ไม่ได้รับ และการตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับพระพุทธธรรมว่าเพราะเหตุใดพระองค์ไม่ทรงอธิบายเรื่องพยัญในบางกรณี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน

ประโยค- วิเชียรธานวเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑๗๙ เกิดเสีย ก็ห้ามไม่ แม้เพราะเหตุนั้น ความคิด นี้จริงเป็นทุกแท้ ต้องการอะไรที่จะกล่าวไปมาก ทุกปีใบแม่ เล็กน้อยอยู่ในที่ไหน ในโลกนี้ ทุกนี้ เพราะเว้นความคิดเสีย

ในบทนี้ได้กล่าวถึงแนวคิดเรื่องทุกข์และการเปลี่ยนแปลงในชีวิต โดยเน้นถึงความจริงที่ว่า ทุกสิ่งล้วนมีการเปลี่ยนแปลง และการเกิด-ตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การวิเคราะห์ธรรม ๒ อย่างที่เกี่ยวข้องกับการทุ

ประโยค - วิถีธรรมกรอบภาค ๓ ตอนที่ 225 ขึ้นเพราะปัจจัยของธรรม (ที่เป็นผล) อีกอย่างหนึ่ง ตรรศรียกว่า อิทัปปัจจูตา (ความที่สิ่งนี้เป็นปัจจัยของสิ่งนี้) ก็เพราะความเป็นปัจจัย หรือเพราะเป็นประชุมแห่งปัจจั

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงอิทัปปัจจูตา ซึ่งหมายถึงความเป็นปัจจัยของสิ่งหนึ่ง ๆ ที่ส่งผลต่อสิ่งอื่น ๆ ทั้งนี้ อิทธิปัจจยาเป็นตัวแทนของประชุมแห่งปัจจัยต่าง ๆ ที่ทำให้เกิดผลเช่นเดียวกัน นอกจากนี้ยังอธิบายถึงคำ

ประโยค - วิชาธรรมะเบ่มภาค ๑ ตอนที่ ๑ หน้า 236 แบบที่ทรงวงไว้นั้น ลงสู่วิชาชาวที่แล้วไม่กล่าวว่าดุ อาจารย์ทั้งหลาย ไม่ดิ้นลงสู่สมัย (คือไม่ยึดแต่ความรู้ฝายตน ?) ไม่ขึ้นคร่อมปราสมัย (คือไม่มียาความรู้

เนื้อหาเกี่ยวกับการเรียนรู้วิชาธรรมะ โดยเสนอธรรม ๔ ประการ คือ สติ สัตว์ ปฏิรูป และปัจจยาการ ซึ่งเป็นข้อที่หาได้ยาก และยากที่จะอธิบาย เรื่องการทำอรรถสงวรณาในปฏิจจสมุปบาทถูกนำเสนอ พร้อมกับการเน้นความสำค

ประโยค - วิถีธรรมรวมเปล่า ๓ หน้าที่ ๒๕๖ ทุกเวานานกายต้องเอาแล้ว ยอมเศร้าโศกกล้ำกลืนภูมิคุ้มบอก รำให้ ถึงซึ่งความฝันเพื่อนใป" เป็นต้น และด้วยพระพุทธเจ้า ว่า "ความหมุนไปแห่งธรรมทั้งหลายมีสละเป็นต้นนั้น

บทความนี้พูดถึงความหมุนไปของธรรมและอวิชชาในพระพุทธศาสนา เน้นที่การทำความเข้าใจในความรู้และความไม่รู้ที่เชื่อมโยงกับหลักธรรม 12 ที่นำไปสู่การตรัสรู้ ศึกษาความหมายของอวิชชาและปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการ

ปรัชญา - วิถีกรมเปิด กาล ๓ - หน้าที่ ๒๗๒ แห่งต้นไม้และแห่งจิตวิญญาณเป็นอาทิจนั่น นักสยบอัญอันนั้นพึงทราบตามยคำที่กล่าวในสหชาติอันนั้นแคลว่ากิ้น์ ๔ ที่มีรูปเป็นปัจจัยโดยเป็นนักสยบอัญซึ่งกันและกัน ดังน

บทความนี้พูดถึงการสำรวจปรัชญาเกี่ยวกับจิตวิญญาณและปัจจัยที่เกิดขึ้นในโลก ปรัชญาได้รับการจัดระเบียบตามองค์ประกอบต่างๆ ของวิญญาณ โดยมีกรอบแนวความคิดในการวิวัฒนาการของธาตุต่างๆ ที่ส่งผลต่อการดำรงอยู่และป

ประโยค - วิชาธรรมมะภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้า ๒๙๒ เขาสัตว์ นมส้ม งา แป้งเป็นดิน ซึ่งไม่เหมือนกันก็เป็นปัจจัยแห่งหญิง แพรกและตะใคร่เป็นดิน แต่ปัจจัยธรรมเหล่านั้นเป็นปัจจัยที่ผิดกัน ไม่ผิดกันและเหมือนกันไม่เห

เนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของปัจจัยต่างๆ ที่มีผลต่อความรู้และการอยู่ในสงสาร เพื่อให้เห็นถึงโครงสร้างและความหมายของธรรมะ ขณะเดียวกันยังเน้นถึงปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรู้และความเข้าใจในทุกข์，以及如何避免一些错误

ประโยค- วิถีธรรมชาติภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้า 361 ปัจจัย นั่นเอง ชื่อ ต้นหาย พัทยาตะ แต่ อาจารย์ ลำเหล่ากว่า "ความปรารถนาอารมณ์ที่ยังไม่มา ถึง เป็น ต้นเหตุ อุปมา ดั่ง การยืนเมืองของ โจร (ความหิวของ) ใน ที่

เนื้อหานี้กล่าวถึง ปัจจัยที่เป็นต้นเหตุของการมีอารมณ์และทุกข์ โดยการเปรียบเทียบกับการยึดเอาอารมณ์และผลที่ตามมา ซึ่งนำไปสู่การเข้าใจเกี่ยวกับอุปาทาน ทั้งนี้ยังมีการพูดถึงชนิดและประเภทของอุปาทานที่เกิดจ